“ Shirley King “the daughter of the Blues”… “

Bluesgitarist en singer-songwriter Riley Ben King, beter bekend als B.B. King (1925-2015), wordt gezien als een van de grootste blues artiesten aller tijden. King werd geboren op een plantage en een groot deel van zijn jeugd werkte hij, samen met zijn moeder en grootmoeder, als een sharecropper. King heeft naast de muziek -hij won 15 Grammy’s, werd opgenomen in de Rock & Roll Hall of Fame en zong voor president Obama in het Witte Huis- een zeer vol en actief leven geleid. Hij bezat een vliegbrevet, was bekend als gokker, vegetariër, niet-drinker en niet-roker. Als diabeticus was King een van de spreekbuizen van de strijd tegen diabetes. King bezweek op zijn 89ste vredig in zijn slaap, aan congestief hartfalen in zijn huis in Las Vegas.

King had vijftien kinderen -die hij claimde als de zijne, ondanks artsen het aantal zaadcellen van de muzikant te laag vonden om kinderen te verwekken- bij vijftien vrouwen, tien dochters (Shirley King, Ruby Davis, Rita Washington, Barbara King Winfree, Patty E. King, Karen Williams, Claudette Robinson King, Riletta Williams, Gloria King, Michelle King, Tanya Deckard) en vier zonen (Leonard King, Willie King, Riley B. King Jr. & Robert Edwards). Dat dit na BB King’s dood om problemen en rechtszaken rond “daddy’s” nalatenschap vragen was, was een bijna vanzelfsprekendheid.

Shirley King en Claudette Robinson King zongen zelf. Shirley is een doorgewinterde zangeres die regelmatig met haar vader optrad en ook na zijn overlijden ambassadeur in de blues wereld is gebleven! Shirley King werd geboren in West Memphis, Arkansas, in 1949. Ze werd zich voor het eerst bewust van haar vaders carrière als blues muzikant toen ze drie jaar oud was, maar ze groeide ook op met een vaak afwezige vader. Toen ze negen jaar oud was, begon ze te zingen in het koor in de kerk, en toen ze 13 werd, stelde haar vader haar voor aan de grote R&B-diva Etta James. James werd Shirley's eerste inspiratie als zangeres, maar toen ze opgroeide tot haar late tienerjaren, ontwikkelde ze een passie voor dansen en vermaakte ze klanten in het restaurant waar haar moeder werkte als kok. In 1967 verhuisde Shirley naar Chicago om met haar vriend te trouwen, maar toen hij haar liet vallen, bleef ze in de stad en sloot zich aan bij een lokale dansgroep. Shirley ging verder met een succesvolle carrière als danser in een nachtclub, als "Shirley King the Body Queen". Ze was te zien in Rudy Ray Moore's cult-film “The Human Tornado”.

In 1990 beëindigde King haar carrière als danseres en wou ze zangeres worden. Na zes maanden te hebben opgetreden in Chicago, kreeg ze job in Windy City’s blues club Kingston Mines. In 1992 speelde ze blues clubs in heel Chicago en toerde ze door Europa. Ze sloot een deal met het Japanse blues label GBW, dat in 1992 haar eerste album ‘Jump Through My Keyhole’ uitbracht. In 1999 volgde Shirley's tweede album, ‘Daughter of the Blues’. In de laatste jaren van BB King’s leven hadden Shirley en haar familie vaak te maken met mediafiguren die onnauwkeurige rapporten uitbrachten over het fysieke en mentale welzijn van haar vader. Om dit recht te zetten, publiceerde Shirley King in 2017 haar eerste boek, “Love Is King: B.B. King's Daughter Fights to Preserve Her Father’s Legacy”, mede geschreven door David Smitherman. Vervolgens tekende ze een platencontract bij Cleopatra Blues, een divisie van het onafhankelijke Cleopatra-label, waar ze ook haar eerste album voor het bedrijf, ‘Blues for a King’, uitbracht.

Het album bevat een geweldige cast van blueslegendes, waaronder Joe Louis Walker, Robben Ford, Elvin Bishop, Duke Robillard en Junior Wells, evenals Pat Travers, Steve Cropper, voormalig Jethro Tull-gitarist Martin Barre en meer!

‘Blues for a King’ opent heel soulvol met “All Of My Lovin’”, waarin Shirley al direct schittert met haar krachtige en warme soulstem. Hetzelfde geldt voor de eerste gast, gitarist Joe Louis Walker (van wie we hier nog maar net zijn nieuwe album ‘Blues Comin’ On’ bespraken). Op “Feelin’ Alright” zijn het de mannen achter de toetsen, Chris Lietz op orgel en Jürgen Engler op piano, die al vanaf de intro de smaakmakers zijn. Het nummer zelf kennen er velen van de Britse rockband Traffic, met Steve Winwood als frontman, die er 1968 een hit mee hadden. Een jaar later had ook Joe Cocker een wereldhit met dit nummer van Dave Mason. Gastgitarist, veteraan Duke Robillard levert hier de juiste riffs en solo af. Met “I Did You Wrong” en een nieuwe gastgitarist Elvin Bishop, wordt het daarna meer bluesy. De volgende gekende cover “That’s All Right Mama” is een Arthur Crudup compositie. Deze rocker die ook in Elvis’ songbook stond, zingt Shirley heel rauw. Pat Travers speelt hier de gitaarpartij. Steve Woonwood schreef “Can’t Find My Way Home”. Het nummer is ook terug te vinden op het titelloze album van de supergroep Blind Faith, waar ze (Steve Winwood, Eric Clapton, Ginger Baker & Ric Grech) in 1969 mee debuteerden. Gitarist van dienst is Martin Barrerre van Jethro Tull. We gaan nu naar 1975, het jaar dat The Temptations een bescheiden hit hadden met “Johnny Porter”. Voor dit nummer kon Shirley rekenen op gitarist/zanger Arthur Adams. De Britse singer-songwriters Anthony Newley en Leslie Bricusse schreven “Feeling Good” voor de musical “The Roar of the Greasepaint - The Smell of the Crowd” (1964). De bekendste versie van dit nummer is er een van Nina Simone uit 1965. Shirley’s versie is erg emotioneel, met veel gevoel voor verdriet en vreugde. De perfecte bijpassende gitaar die we hier horen is van Robben Ford. Als op “Give It All Up” de laatste akkoorden van Kirk Fletcher wegdijnen, wordt er met tromslagen “Gallows Pole” ingezet. Deze blues traditional is gebaseerd op een Engelse ballade uit de 18de of 19de, "The Maid Freed from the Gallows". Het nummer werd voor het eerst in 1920 opgenomen door Bentley Ball. Muziekliefhebbers kennen zeker andere versies zoals die van Lead Belly, Neil Young (‘Americana’, 2012) en Led Zeppelin (‘Led Zeppelin III’, 1970). De uitstekende versie van Shirley King wordt gedragen door het knappe gitaarwerk en de onheilspellende harmonica van Harvey Mandel. Ook “Hoodoo Man Blues” is een blues klassieker. ‘Hoodoo Man Blues’ is het debuutalbum van blueszanger en mondharmonicaspeler Junior Wells (1934-1998), frontman van de Junior Wells' Chicago Blues Band, een vroege samenwerking met gitarist Buddy Guy. Het album werd in 1965 (of 1966) op LP uitgebracht door Delmark Records. Op deze opname is Junior Wells -weliswaar al overleden- naast Joe Louis Walker hoorbaar “aanwezig” (volgens de booklet “zijn de mannelijke stem en het mondharmonica werk van Junior Wells”). Met “At Last”, een cover van haar grootste idool Etta James, sluit Shirley King haar album krachtig af. De strijkers en het gitaarwerk van Steve Cropper passen uitstekend in deze door de piano gedreven soulvolle ballade.

'Blues for a King' van Shirley King is een heel gevarieerd album van een uitstekende zangeres, dat je niet alleen aan Shirely’s vader BB King, maar ook aan andere ikonen die de blues hebben grootgemaakt doet herinneren. Het is een groot vat met mooie, mooie herinneringen!

“ 'Blues for a King' by Shirley King is a very varied album by an excellent singer, that reminds you not only of Shirely's father BB King, but also of other icons who made the blues great. It’s a large barrel with a lot of beautiful, beautiful memories!... “ (ESC for Rootstime.be)

Eric Schuurmans

Album track list: 01. All Of My Lovin’ feat. Joe Louis Walker - 02. Feelin’ Alright feat. Duke Robillard [Dave Mason] - 03. I Did You Wrong feat. Elvin Bishop - 04. That’s All Right Mama feat. Pat Travers [Arthur Crudup] - 05. Can’t Find My Way Home feat. Martin Barre [Steve Winwood] - 06. Johnny Porter feat. Arthur Adams - 07. Feeling Good feat. Robben Ford [Anthony Newley / Leslie Bricusse] - 08. Give It All Up feat. Kirk Fletcher - 09. Gallows Pole feat. Harvey Mandel [traditional] - 10. Hoodoo Man Blues feat. Junior Wells & Joe Louis Walker [Junior Wells] - 11. At Last feat. Steve Cropper [Etta James] / Words/music © 2020 by: Shirley King, or as [noted] | Album line-up: Shirley King: vocs / Chris Lietz: organ /Jürgen Engler: piano & Guests (see Track list)

Discography Shirley King: Blues for a King [2020] | Daughter of the Blues [1999] | Jump Through My Keyhole [1992] |